Sen, sana şiirler yazmadığımı sanırsın
oysa, ben şiirlerimi yazarım da gönderemem sana,
bir damla daha acılar ekemem yollarına,
Acıdıkça sen dökülür, kan olur, düşer buz olur dağlarımda,
cehennem sıcağından donan buzları açarım da göz yaşlarımla,
korkarım yeniden kır çiçekleri çıkmaz diye
paramparça olan buz kırıntılarında,
Dağlarda tutsun isterim buz kütleleri her defasında,
Yine bir damla, çözülen buz, sonunda güneşin altında,
Haftalar sonra tohumlarımı bıraktığım toprakta,
Yeniden yeşerir, filizlenir sen bir baktığında...
